خانم ها به هم کمک کنین

هیچ وقت به زنی که مدتی یه توی رابطه زناشوییش دچار مشکل جدی شده، نگین چرا توی رابطه موندی. شاید اگر می خواین سوالی کنین، بهتر این باشه که بپرسین: می خوای تو رابطه بمونی؟ شاید هم بهتر باشه اصلا سوالی ازش نکنین و به حرفاش گوش بدین. سعی کنین خودتون رو جای اون بگذارین و پا به پاش باهاش همفکری و همدلی کنین. بهش فحش ندین، باهاش دعوا نکنین، بهش متلک نگین، نگین دیدی گفتم! بهش اعتماد به نفس کاذب ندین، الکی شیرش نکنین و به خشونت دعوتش نکنین. بهترین چیز برای زن های دچار مشکل شده شاید یک دوست باشه، یک گوش شنوا، یه همراه.

هر زنی برای موندن توی رابطه، یه دلیل داره. یه دلیل عاطفی، مالی، منطقی. دلیل بودن بچه ها یا حتا ترس. ترس از حرف مردم، ترس از جدایی، ترس از تنهایی، ترس از مشکلات، ترس از برگشتن به خونه والدین، ترس از پیدا کردن زوج جدید و مناسب. و شما این مشکلات یا ترس ها رو با گفتن یه جمله نمی تونین حل کنین یا از بین ببرین. پشت هر کدوم از این ترس ها، مشکلات یا احساسات، کلی خاطره، تجربه و حتا تراما نهفته ست. حل کاردنش مستلزم تلاشه و زمان می خواد. گاهی زن این توان جسمی یا روحی رو نداره. 

گاهی زن به زمان احتیاج داره، برای هضم مشکلات یا ترس ها، برای روبرو شدن با اون ها. احتیاج داره که اعتماد به نفس از دست رفته توی یه رابطه بیمار رو دوباره به دست بیاره. این زمان رو شما تعین نمی کنین، بلکه روحیات و شرایط زن هستن که این زمان رو تعین می کنن. ممکنه این زمان به نظر شما طولانی بیاد اما زن هنوز آماده رفتن نباشه. هلش ندین.

گاهی مسائل زناشویی از مشکلات دوران کودکیش با والدینش سرچشمه می گیره. از نحوه رفتارشون باهم و با او. شاید به دلیل همین مشکلات ریشه داره که الان با همسرس هم مشکل داره. شاید همسرش مشکلات روحی-روانی یا مشکلاتی تاثیر گرفته از دوران کودکیش داره.
عوامل خیلی زیادی هستن که توی یه رابطه تاثیر می ذارن و باعث می شن که یه رابطه به هم بخوره. همیشه یه رابطه دو سر داره. یه رابطه زناشویی ممکنه عمیق تر از یه دوستی طولانی بین دو پارتنر باشه. دخالت نکنین.
ترجیحا به همسرش فحش و بد و بیراه نگین، چون ممکنه هنوز دوستش داشته باشه. یادتون باشه که آدم ها مساوی رفتارشون نیستن. یعنی زن رفتار مردش رو در مواردی نمی پسنده یا نفی می کنه یا براش قابل تحمل نیست اما وجود مرد رو هنوز دوست داره.